Buscar este blog

domingo, 15 de mayo de 2011

De punk a poeta maldito

Lois Pereiro (Monforte, 1958-A Coruña 1996) escapa a cualquier etiqueta: de punk a poeta maldito. Es la voz de una generación a la que, desde su rincón en el bar Borrazás de A Coruña, descubrió caminos inexplorados.
“Estou vivindo un soño repetido nas noites dos que me seguen querendo”.
("Estoy viviendo un suño repetido en las noches de los que me siguen queriendo".)

“A amizade protexe e o amor cura, o odio contaxia e fire, a indiferencia mata”.
("La amistad protege y el amor cura, el odio contagia y quema, la indiferencia mata".)

                "LUZ"
Tristemente convivo coa túa ausencia
sobrevivo á distancia que nos nega
mentres bordeo a fronteira entre dous mundos
sen decidir cal deles pode darme
a calma que me esixo para amarte
sen sufrir pola túa indiferencia
a miña retirada preventiva
 
--------------
 
"CERO A LA IZQUIERDA"
 
 
O corredor de fondo perde o alento
fuxindo dunha vida inzada de renuncias
da súa liturxia obesa e oleosa,
mediocre nos seus comunais fracasos,
bágoas de xelo, indignación contida
non deu chegado a tempo de exercer
a súa rebelión,
nin de levar a cabo
a súa vinganza definitiva
contra un mundo inxusto, homicida, e cruel,
pola inutilidade da súa propia vida
solitario, enfermo e fatigado,
 
 

1 comentario:

  1. ¡Ay Kerito!, apenas tengo ya tiempo pero entré a nuestra tierra libre segura de que me iba a encontrar algo tuyo, un poco meiga que es una, aunque reconozco que me has sorprendio, ni idea de quien és Lois Pereiro, pero he leido todo muy rápido y prometo que volveré a disfrutarlo esta noche en la hora bruja
    Me han emocionado los poemas,y sinceramente, no sé con cual me siento más identificada
    Dulce amigo mío, gracias por la emoción y por la existencia...

    ResponderEliminar